آنچه من هستم
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
- نویسنده : ژان پل سارتر
- مترجم : مصطفی رحیمی
- چاپ و سال / کشور: اول 1354
- تعداد صفحه : 73
توضیحات
مصاحبه با ژان پل سارتر :یک سالی است که شایعه های بیش و کم ناخوشایندی درباره وضع جسمی شما به گوش می رسد . اکنون که به هفتاد سالگی رسیده اید از سلامت خود بگوئید .
سارتر ـ مشکل است بگویم که حالم خوب است ، اما نمی توانم بگویم که بد است . دو سالی است که دچار عوارضی گوناگون شده ام . به خصوص وقتی بیش از یک کیلومتر راه می روم پاهایم درد می گیرد و معمولا راه رفتن را به همین اندازه بس می کنم . از طرفی مبتلا به فشار خون شدید بودم که در این اواخر ناگهان برطرف شد : مدتی درجه فشار خونم بسیار بالا بود ، اما بر اثر خوردن دارو فعلاٌ پائین آمده است . مهم تر از همه ،ناحیه پشت چشم چپم دچار خونریزی شد. این تنها چشم سالمم بود،زیرا چشم راستم در سه سالگی عملا دیدش را از دست داد. هنوز ،به طور مبهم، شکل اشیاء را می بینم . روشنائی و رنگ را تشخیص می دهم. اما خود اشیاء را نمی بینم و چهره ها را نیز به طور مشخص از هم تمیز نمی دهم . در نتیجه نه می توانم بخوانم ،نه می توانم بنویسم . دقیق تر بگویم ،می توانم بنویسم ،یعنی کلمات را با دست روی کاغذ رسم می کنم و الان این کار را تقریبا به راحتی انجام می دهم ،اما آنچه را نوشته ام نمی توانم بخوانم . خواندن برایم مطلقا ناممکن شده است :یعنی سطر ها و فاصله میان کلمات را می بینم اما خود کلمه ها را تشخیص نمی دهم و چون از خواندن و نوشتن محروم شده ام ،دیگر هیچ امکانی برایم باقی نمانده است که به عنوان نویسنده کار کنم: فعالیت نویسندگی ام کاملا به پایان رسیده است...
سارتر ـ مشکل است بگویم که حالم خوب است ، اما نمی توانم بگویم که بد است . دو سالی است که دچار عوارضی گوناگون شده ام . به خصوص وقتی بیش از یک کیلومتر راه می روم پاهایم درد می گیرد و معمولا راه رفتن را به همین اندازه بس می کنم . از طرفی مبتلا به فشار خون شدید بودم که در این اواخر ناگهان برطرف شد : مدتی درجه فشار خونم بسیار بالا بود ، اما بر اثر خوردن دارو فعلاٌ پائین آمده است . مهم تر از همه ،ناحیه پشت چشم چپم دچار خونریزی شد. این تنها چشم سالمم بود،زیرا چشم راستم در سه سالگی عملا دیدش را از دست داد. هنوز ،به طور مبهم، شکل اشیاء را می بینم . روشنائی و رنگ را تشخیص می دهم. اما خود اشیاء را نمی بینم و چهره ها را نیز به طور مشخص از هم تمیز نمی دهم . در نتیجه نه می توانم بخوانم ،نه می توانم بنویسم . دقیق تر بگویم ،می توانم بنویسم ،یعنی کلمات را با دست روی کاغذ رسم می کنم و الان این کار را تقریبا به راحتی انجام می دهم ،اما آنچه را نوشته ام نمی توانم بخوانم . خواندن برایم مطلقا ناممکن شده است :یعنی سطر ها و فاصله میان کلمات را می بینم اما خود کلمه ها را تشخیص نمی دهم و چون از خواندن و نوشتن محروم شده ام ،دیگر هیچ امکانی برایم باقی نمانده است که به عنوان نویسنده کار کنم: فعالیت نویسندگی ام کاملا به پایان رسیده است...
