توضیحات
خواجه نصیرالدین طوسی در اکثر علوم متداول آن زمان از جمله فقه، حکمت ، کلام ، منطق ، اخلاق ، طب ، نجوم ، ریاضیات ، ادبیات و فن شعر و موسیقی آثار و تالیفاتی دارد که مورد بررسی قرار گرفته است ، اما چنین به نظر می رسد که آگاهی و آشنایی خواجه به علم و فن موسیقی چندان مورد بررسی قرار نگرفته است به طوری که استاد محقق ، محمد تقی مدرس رضوی در تحقیق ارزشمند احوال و آثار نصیرالدین در این باب چنین می نویسند:
در فهرست نسخ عربی کتب خطی کتابخانه ملی پاریس شماره 2466 رساله کوچکی در موسیقی به نام شیخ طوسی نسبت داده شده است. « فهرست نسخ عربی کتابخانه ملی پاریس ص 436 شماره 2466/2 » ساترن پس از ذکر رساله موسیقی افزوده : « کنز التحف کتاب فارسی که به خواجه نصیرالدین نسبت داده شده است و اگر اثر او باشد ، ترجمه کتاب ، مقاله موسیقی ایشان است و بر طبق روایات ، نصیرالدین مخترع یک نوع فلوتیست به نام « مهتاردودوک » mohtar du duk بوده، نظریات موسیقی خواجه به وسیله بزرگترین شاگردش قطب الدین تکمیل شده است. ( تاریخ موسیقی عربی لندن 1929)
مولف می گوید: مناسب دیدم که رساله موسیقی خواجه را منتشر کنم تا رهگشای باب تفحص در علم و فن موسیقی ایران باشد. خواندن و فهم لغات و اصطلاحات موسیقی آن دوره مستلزم داشتن مهارت و آگاهی بر لغات فنی موسیقی متداول در قرن هفتم هجری زبان عربی می باشد. به همین مناسبت عین رساله با خط عربی متداول ، در این مقاله ارائه می گردد تا مورد توجه محققان علم موسیقی به منظور دست یابی بر دو هدف شناخت موسیقی گذشته ایران و ارزیابی آگاهی خواجه نصیرالدین طوسی در این علم قرار گیرد.
در فهرست نسخ عربی کتب خطی کتابخانه ملی پاریس شماره 2466 رساله کوچکی در موسیقی به نام شیخ طوسی نسبت داده شده است. « فهرست نسخ عربی کتابخانه ملی پاریس ص 436 شماره 2466/2 » ساترن پس از ذکر رساله موسیقی افزوده : « کنز التحف کتاب فارسی که به خواجه نصیرالدین نسبت داده شده است و اگر اثر او باشد ، ترجمه کتاب ، مقاله موسیقی ایشان است و بر طبق روایات ، نصیرالدین مخترع یک نوع فلوتیست به نام « مهتاردودوک » mohtar du duk بوده، نظریات موسیقی خواجه به وسیله بزرگترین شاگردش قطب الدین تکمیل شده است. ( تاریخ موسیقی عربی لندن 1929)
مولف می گوید: مناسب دیدم که رساله موسیقی خواجه را منتشر کنم تا رهگشای باب تفحص در علم و فن موسیقی ایران باشد. خواندن و فهم لغات و اصطلاحات موسیقی آن دوره مستلزم داشتن مهارت و آگاهی بر لغات فنی موسیقی متداول در قرن هفتم هجری زبان عربی می باشد. به همین مناسبت عین رساله با خط عربی متداول ، در این مقاله ارائه می گردد تا مورد توجه محققان علم موسیقی به منظور دست یابی بر دو هدف شناخت موسیقی گذشته ایران و ارزیابی آگاهی خواجه نصیرالدین طوسی در این علم قرار گیرد.