توضیحات
نقد مدرنیته و سیاست مدرن از نخستین دوران شکلگیری آن،مورد توجه فلاسفه و فیلسوفان سیاسی قرار داشته است.یکی از مشهورترین فلاسفهی ناقد این تفکر،مارتین هایدگر است.هایدگر در دوران چهارم نقد سیاست مدرن،عصری که به عصر مقابلهی فیلسوفان سیاسی به با توسعهی عقل ابزاری و واقعیت توتالیتر قرن بیستم مشهور است.به نقد سیاست مدرن میپردازد.تمرکز اصلی این پژوهش،معطوف به کندوکاو مقولاتی چون آزادی، اومانیسم و سیاست در دیدگاه هایدگر میباشد.قصد نویسنده از این کندوکاو آن است که با مفروض گرفتن این تأثیر،آرای فلسفه سیاسی لئواشتراوس را-از فلاسفهای که بیشترین تأثیر را در نقد سیاست مدرن از هایدگر پذیرفته است-مورد بررسی قرار دهد.به اعتقاد نویسنده تلقی هایدگر از تاریخ متافیزیک و دست کشیدن از حقیقت به مثابهی مطابقت عین با ذهن و تلقی آن به معنای ناپوشیدگی و توجه به بعد اونتولوژیک انسان،میتواند نقطهی شروعی برای پژوهشهای نوین در حوزههای سیاسی،اجتماعی،اخلاق و...باشد. منبع مقاله: مجله راهبرد، تابستان 1385 - شماره 40 ، (32 صفحة - من 167 إلی 198)