استعاره های ترکیبی، گونه ای نویافته از استعاره در سروده های خاقانی شروانی
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
توضیحات
نویسنده: سید احمد پارسا - فردین حسین پناهی خاقانی شروانی(595-520 ه.ق)از شاعران بزرگ سبک آذربایجان است.وی علاوه بر به کارگیری انواع استعاره‌های شناخته شده در شعر خود،با امتزاج ترکیب‌آفرینی و استعاره‌پردازی،به آفرینش گوه‌ای جدید از استعاره دست یازدیده که تاکنون از دید علمای بلاغت دور مانده،است.این نوع استعاره که در این پژوهش با نام«استعاره‌های ترکیبی»معرفی شده،یک صد و بیست و پنج بار در اشعار خاقانی به کار رفته است.هدف این پژوهش،شناساندن ویژگی‌های این‌گونه استعاره‌ها،چون مضمون‌آفرینی،آشنایی‌زدایی،برجسته‌ساز ی،تناسب،اغراق،ایجاز و ابهام هنری است.استعاره‌های ترکیبی از کارکردهایی دیگر،چون تلمیح فشرده و تفضیل و رجحان نیز برخورداند.بررسی ساختار استعاره‌های ترکیبی خاقانی،از دیگر اهداف این پژوهش محسوب می‌شود.روش پژوهش،توصیفی است و نتایج با استفاده از تحلیل محتوی،به شیوه‌ی کتابخانه‌ای و سند کاوی بررسی شده است. نتیجه نشان می‌دهد شناخت استعاره‌های ترکیبی در شعر خاقانی علاوه بر کمک به شناخت هرچه بهتر جنبه‌های زیبایی شناسانه‌ی شعر او،به شناخت ابعادی نوین از ظرفیت‌های زبان فارسی در استعاره‌پردازی کمک خواهد کرد. حق تکثیر: نویسنده مجله شعر پژوهی، تابستان 1390 - شماره 8 (علمی-پژوهشی) - (26 صفحه - از 25 تا 50)
