صحیح مسلم (جلد چهارم)

مصحح: حسین رستمی الجامع الصحیح مشهور به صحیح مسلم نوشته مسلم بن حجاج نیشابوری مهمترین کتاب حدیثی اهل‌سنت پس از صحیح بخاری. این کتاب ۷۲۷۵ حدیث نبوی را در بر دارد که بدون احادیث تکراری، روایات آن حدود ۴۰۰۰ خواهد بود. به ادعای مسلم همه روایات آن معتبر و صحیح‌اند. اما از سوی برخی علمای اهل‌سنت مانند نووی، حاکم نیشابوری و ابن حجر عسقلانی در صحت برخی از احادیث آن تردید شده است. از آن به دلیل ایرادات سندی(تعلیق) و متنی(اندراج) و همچنین نقل از راویان ضعیف انتقاد شده است. از نظر شیعیان در صحیح مسلم احادیث ضعیف و جعلی وجود دارد. مسلم در صحیح خود روایاتی در فضایل اهل بیت نقل کرده که تعداد آنها را ۶۲ روایت دانسته‌اند. بر صحیح مسلم، شرح، تکلمه، تلخیص و ترجمه‌هایی نوشته شده است المنهاج از معروفترین شرح‌های آن به شرح نووی مشهور است. همچنین چاپ صحیح مسلم به وسیله دارالطباعه العامره استانبول در سال‌های ۱۳۲۹-۱۳۳۴ق، از بهترین چاپ‌های آن معرفی شده است. صحیح مسلم، ۷۲۷۵ حدیث نبوی را در بردارد. گفته شده حدود نیمی از احادیث آن تکراری بوده و با حذف آنها، تعداد روایاتش حدود ۴ هزار حدیث خواهد بود. البته شمس الدین عاملی تعداد احادیث آن را ۱۲۰۰۰ ذکر کرده است. از مسلم نقل شده که وی احادیث این کتاب را، از میان ۳۰۰۰۰۰ حدیث انتخاب کرده است. المسند الصحیح ۵۴ کتاب دارد پس از مقدمه‌ای از مسلم با کتاب الایمان شروع شده و با کتاب التفسیر به پایان می‌رسد. این کتاب از ۸ جزء و ۱۲۰۵ باب تشکیل شده است. مسلم در مقدمه کتاب گفته است احادیث را به ترتیب از سه دسته راوی نقل می‌کند: راویانی که صفت «استقامت و اتقان» دارند راویانی که صفت «ستر و صدق»‌ دارند راویان ضعیف بنای مسلم بر این بوده است که این ترتیب را در نقل احادیث رعایت کند. اما گفته شده قبل از اتمام آن از دنیا رفته است. فصل‌بندی احادیث و دسترسی آسان به آنها از ویژگی‌های صحیح مسلم دانسته‌اند. البته مسلم فقط کتاب را باب‌بندی کرده و نامی بر ابواب آن نگذاشته است. نامگذاری ابواب کتاب او بعدها به‌وسیله دیگران انجام شده است.