توضیحات
بخش نخست: «آنچه صادق هدایت به من گفت» م ف فرزانه: م.ف. فرزانه (متولد 1308، تجریش) از نوجوانی با مطبوعات همکاری میکرد. بهمعرفی دکتر سیدصادق گوهرین با صادق هدایت آشنا شد و تا پایان عمر هدایت دوست و مرید او بود. سال اول حقوق را در تهران، روانشناسی و مردمشناسی را در سوربن گذراند و تحصیل حقوق را تا دکترای حقوق بینالملل در پاریس و تولوز ادامه داد. سپس با بورس دولت فرانسه فارغالتحصیل انستیتوی عالی سینمایی پاریس شد و از آن پس فیلمهایی مستند، بیشتر دربارهی هنر ایران، ساخت. مدتی به ایران آمد، نخستین آموزشگاه فنی سینمایی را تاسیس کرد و از اولین پایهگذاران تلویزیون ملی ایران شد. لیکن محیط کاری بهقدری برایش ناگوار آمد که از شغل سینمایی دست کشید و به عنوان رئیس بانک صادرات به پاریس بازگشت. آثارفرزانه عبارتند از: دو کتاب دربارهی هدایت («آشنایی با صادق هدایت» نشر مرکز، 1373، «صادق هدایت در تار عنکبوت» نشر مرکز، 1383)؛ رمان اتوبیوگرافیک «عنکبوت گویا»، رمانهای «چاردرد»، «خانه»، «دندانها»، «راست و دروغ، نشر باران، زبان سرخ، نشر باران سوئد 2008»، وبنبست؛ ترجمههایی از گوگول، فروید، اشتفان زوایگ، رنه گروسه، هورتیک، چخوف، موپاسان و ژان پل سارتر ... فیلمهای مستند او نیز عبارتند از: «مینیاتورهای ایرانی»، «کورش کبیر»، «وقایع ایرانی»، «زن و حیوان یا هفت هزار سال هنر در ایران»، «زنهای پاریسی» و «جزیره خارک» حق تکثیر: حق تکثیر: این کتاب برای اولین بار توسط نشر مرکز در سال ۱۳۷۲به چاپ رسید و چاپ دوم آن در سال 1988 در پاریس بود.