توضیحات
به کوشش: محمد باقری نامه معروف غیاث الدین جمشید کاشانی ریاضیدان و اخترشناس نامدار ایرانی در قرن نهم هجری به پدرش ،یکی از مهمترین و دل انگیزترین اسناد تاریخ علم در زبان فارسی است.این نامه محیط علمی سمرقند را در زمان فرمانروایی الغ بیگ به نحو بی همتایی توصیف و خواننده را با نوع مسائل ریاضی و نجومی که در آن محیط بین دانشمندان مطرح بوده ،آشنا می کند. پل لوکی پژوهشگر آلمانی درباره وی می نویسد: " او را ریاضیدانی شناخته ام هوشمند و مخترع و نقاد و صاحب افکار عمیق و واقف بر آثار ریاضیدانان پیشین که به خصوص در فن محاسبه و به کار بستن روشهای تقریبی متبحر و چیره دست بود است." حق تکثیر: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، 1375