توضیحات
مقدمه بر شعر نو مسائل و چهرههای آن شعر نو گونههای جدید شعر پس از انقلاب صنعتی یا شعر معاصر که از اشعار قبل خود ساختاری متمایز دارد. شعر نو فارسی عنوانی است در برابر شعر کهن فارسی از آنجا که در وزن عروضی و قالب از شعر کهن سنتی پیروی نمیکند را شعر نو مینامند. چون شعر نیمایی کاربردی نو از وزن عروضی و قالبی بیسابقه ارائه کردهاست و قبل از اشکال دیگر اشعار نوظهور نشو کردهاست غالبا شعر نیمایی را با اصطلاح شعر نو برابر میدانند. در حالیکه برای کلیت شعرهای غیر سنتی معاصر نیز اصطلاح شعر نو به کار میرود. در یک تقسیم بندی کلی به ترتیب شکل گیری انواع شعر نو را میتوان به دو دسته کلی تقسیم کرد: شعر نیمایی (که کاربردی نو از عروض سنتی همراه با قالبی خاص را دارد) شعر بی وزن (که از کاربرد عروض سنتی و قالبهای آن بدور است) گاه شعرهای بیناابین این دو سبک را شعر آزاد مینامند. از سویی شعر بی وزن را شعر منثور و یا سپید و یا حتی شعر آزاد نیز اطلاق میکتتد. شیوههایی با برداشتهای انتزاعی از شعر بی وزن مرسوم است که تعریف و مرزبندی شفاف علمی ندارد و شعر سپید، آزاد، حجم و موج و... خوانده میشود. حق تکثیر : تهران: نشر توس، ۱۳۵۸