توضیحات
سال ٢٠٠۵ میلادى فلسفه و علوم سیاسى فرصت مغتنمى یافتند تا بتوانند به مناسبت جلسات بحث و گفت وگو درباره « الکسیس دو توکویل » بزرگداشت دویستمین سالگرد تولد آزادى و دموکراسى را در کشور ھاى مختلف دنیا برپا کنند و نشان دھند که تا چه میزان گفته ھا و پیش بینى ھاى این متفکر استثنایى صورت واقع به خود گرفته است. برگرفته از روزنامه ی شرق احسان نراقی (زاده ۱۳۰۵) نویسنده، و جامعهشناس ایرانی است و تنها ایرانی است که معاون یونسکو بوده است. او از نوادگان ملا احمد نراقی و ملامهدی فاضل نراقی میباشد. نراقی تحصیلات خود را در دارالفنون به پایان رساند. ابتدا دوسال در دانشگاه تهران به تحصیل حقوق پرداخت و سپس برای ادامه تحصیل راهی سوئیس شد. او لیسانس جامعه شناسی را از دانشگاه ژنو دریافت نمود و پس از دوسال اقامت در تهران، موفق به اخذ بورس تحصیلی در مقطع دکترا از دانشگاه سوربن فرانسه گردید. نراقی در دوران دانشجویی، ابتدا مدتی هوادار حزب توده بود و تمایلات چپی داشت. ولی با مشاهده سختگیری حزب کمونیست بر یکی از دوستانش، به تدریج از حزب و سپس از تفکرات چپی دلزده شد. در جریان ملی شدن صنعت نفت روابط خود را با آیتالله کاشانی (که از اقوام وی بود) گسترش داد و به نوعی عامل دولت دکتر محمد مصدق در سوئیس گردید. با گزارشهای او سفیر ایران در سوئیس تعویض شد. بازگشت او به کشور در سال ۱۳۳۱ در اوج اقتدار ملیون، وی را به رابط غیر رسمی میان مصدق و کاشانی و گاهی مترجم کاشانی در برخورد با خبرنگاران تبدیل کرد. نراقی با ورود به حلقه قدرت توانست از طریق دکتر غلامحسین صدیقی در دانشگاه تهران مشغول به کار گردد و همزمان با کمک او و دکتر علیاکبر سیاسی موفق شد موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی را بنیانگذاری نموده و مدت ۱۲ سال مدیریت آنرا بر عهده داشته باشد. او که از منسوبان فرح پهلوی بود و با وی روابط خانوادگی داشت، سالها به عنوان مشاور فرح دیبا فعالیت می نمود. به گفته وی او همواره برای سران نظام پهلوی مشاوری منتقد بوده است. دکتر حسن حبیبی، ابوالحسن بنیصدر و صادق قطبزاده معروفترین شاگردان وی بودهاند. با وقوع انقلاب اسلامی ایران، نراقی جمعا سه بار دستگیر، زندانی و پس از احراز بیگناهی آزاد گردید. او طی سالهای اخیر مصاحبههای گوناگونی با نشریات داخلی داشته و سخنرانیهایی نیز در دانشگاههای کشور انجام داده است. وی بارها بطور آزادانه به ایران سفر نموده است. نراقی تاکنون دوبار نشان لژیون دونور را از روسای جمهور فرانسه شارل دوگل و فرانسوا میتران دریافت نموده است. حق تکثیر: روزنامه شرق - ۱۳۸۴/۰۹/۰۹