دیوان فیضی
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
- نویسنده : شیخ ابوالفیض بن مبارک
توضیحات
به کوشش: حسین آهی مصحح: ای. دی ارشد بزرگترین شاعر سده دهم سرزمین هند شیخ ابوالفیض بن مبارک (۱۵۴۷- ۱۵۹۵ م )، معروف به فیضی دکنی متخلص به «فیضی» شاعر پارسی گوی هند بود. فیضی به دربار جلال الدین اکبرشاه گورکانی راه یافت و به مرتبه امیری و ملک الشعرایی رسید. برخی او را موجب تجدید نظراکبرشاه در ﺷﺮﯾﻌﺖ دانستند و وی را به الحاد و زندقه نسبت دادند. فیضی از سرآمدان سخن فارسی در هندوستان و در قصیده و غزل و مثنوی صاحب مقامی شامخ است و به تقلید از نظامی مثنوی هایی را به نظم کشیده است. فیضی موجب گسترش زبان فارسی در هند بود و از شعرای ایران که به هند می‌رفتند نیز حمایت می‌کرد. در کتاب حاضر قصائد، ترکیب بندها، ترجیع بندها وغزلیات فیضی گردآوری شده اند که توسط ای. دی ارشد تصحیح شده و با مقابله و مقدمه ای از حسین آهی توسط انتشارات فروغی در سال 1362 به چاپ رسیده است. حق تکثیر: انتشارات فروغی، 1362
