گلهای جنگل

«آلفرد دوموسه» در سال 1810 میلادی، در شهر پاریس متولد شد. وی در آغاز جوانی به تحصیل علم پزشکی، حقوق و نقاشی پرداخت، اما سرشت او با هیچ یک از آنها سازگار نبود و سرانجام شاعری را پیشه کرد. در هجده سالگی به «انجمن ادبی پیروان سبک رمانتیسم» که «ویکتور هوگو»، «آلفرد دو وین یی»، «سنت بوو» و چند تن دیگر از شاعران و نویسندگان جوان رمانتیک عضو آن بودند، پیوست، ولی بعد از مدتی آن را ترک کرد. نخستین اثر منظوم او با عنوان «حکایت های اسپانیا و ایتالیا» در سال 1830 انتشار یافت. وی در همان سال، منظومه های «افکار نهایی رافائل» و «آمال بیهوده» و همچنین نمایشنامه «شب ونیزی» را نوشت و دو سال پس از آن، منظومه «نمایش در یک صندلی راحت» را منتشر کرد. دوموسه در سال 1833، منظومه «رولا» را نوشت و در پایان همان سال به «مادام ژرژساند»، نویسنده نامی فرانسه، دل بست و با او به ایتالیا سفر کرد، اما عشق آن دو دیری نپایید و با ناکامی و اندوه و رنج روبرو شد. از آثار مهم و منظوم آلفرد دوموسه طی سال های 1835 تا 1841، می توان به منظومه هایی از جمله «نامه ای به لامارتین» و «امید به خداوند» و به ویژه قطعات «شبها» و منظومه «یادگار» اشاره کرد. نمایشنامه های «فانتازیو»، «عشق را نباید به شوخی گرفت»، «شمعدان» و «برای هیچ چیز نباید قسم خورد»، از دیگر آثار معروف اوست. مهمترین اثر منظوم موسه، قطعات شبهاست که در لطف و تأثیر و دل انگیزی با بهترین اشعار «لامارتین» برابر است. او بعد از لامارتین، مشهورترین شاعر قرن 19 فرانسه است. موسه در دوم ماه مه سال 1875 و در سن چهل و هفت سالگی درگذشت و در گورستان «پرلاشز» پاریس به خاک سپرده شد. برخی از مهمترین آثار وی عبارتند از : فانتازیو، شبها، رولا، کودک امروزی، هوسهای ماریان، آندره آول سارتو، شمعدان، عشق را نباید به شوخی گرفت، نامونا، قصه های اسپانیا و ایتالیا، اعتراف یک کودک قرن، خاطرات، مجموعه اشعار، مرد خای، نوولها، بلوط های آتشین، شبهای ونیزی، ساغر و لب، آندره آسارتو، حماقتهای ماریان، در عشق لغزش نیست، باربرین، دمدمی مزاج، کت سبز، لوئیسون، شما نمی توانید درباره همه چیز فکر کنید، کارموزین، کمدی تاین، الاغ و نهر آب، شب ماه مه، شب دسامبر، شب ماه اوت، شب اکتبر، آنچه دختران جوان خواب می بینند، در هم باید باز باشد و هم بسته، لورنتزاچو، یادگار، جام و لبها، یک مرغ سفید، آمال بیهوده، یک صندلی راحت، افکار نهایی رافائل، نامه ای به لامارتین و برای هیچ چیز نباید قسم خورد و .... آلفرد دو موسه در رفت و آمدهایش به محافل ادبی آن روزگار فرانسه، عاشق خانم \"ژرژ ساند\"، نویسندۀ سرشناس فرانسوی شد، در حالی که \"ژرژ ساند\" خود نامزد \"فردریک شوپن\" آهنگساز سرشناس و صاحب سبک آن روزگار بود. بنابراین عشق دو موسه، کماکان عشقی یکطرفه بافی ماند. این احساس که دو سال به طول انجامید، سهم عمده‌ای در بروز خلاقیت‌های ادبی و شاعرانه این دو هنرمند رمانتیک فرانسه داشت و ثمره آن نگارش نمایشنامه‌ای به نام «لورنزاچیو» اثر آلفرد دوموسه است که با کمک ژرژ ساند به تحریر درآمد مشهورترین اثر او با عنوان «اعترافات کودک زمانه» به فارسی برگردانده شده است. همچنین ترجمه ی تعدادی از اشعار و داستانهای کوتاه او، به قلم کسانی چون سپانلو و دیگران، در سایت های ادبی فارسی زبان موجود است.