جمیله
-
1.0 (1 رای)
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
- نویسنده : چنگیز آیتماتُف
- مترجم : دکتر محمد مجلسی
- چاپ و سال / کشور: اول پاییز 1382
- تعداد صفحه : 92
توضیحات
عشقی ممنوع و دور از قراردادهای اجتماعی و روز مره که معصومانه در ورق ورق کتاب رخنه کرده است. اندیشه ات را به چالش می کشد. آنگونه که معنای پاکی و ناپاکی – خوبی و بدی- عشق ونفرت- آواز و سکوت- در هم می آمیزد. می بینی که ناپاکی آن روی سکه ی پاکی ست و سکوت را از آن سویش که بنگری، آواز است.
آیتماتف در هشتاد صفحه، عاشقانه ترین داستان جهان را می سراید.چنگیز آیتماتُف
راوی داستان جمیله، نوجوان نقاشی است که عشق یک زن روستایی و جوانی سرباز را به تصویر می کشد. دو دلداده ای که جوال های گندم را و آذوقه های سربازان را از دهکده به ایستگاه راه آهن می برند و خلوص این عشق ممنوع خواننده را مبهوت می کند.
لویی آراگون، شاعر و نویسنده ی فرانسوی، جمیله را زیباترین داستان عاشقانه ی جهان نامیده است.
« یک قصه بیش نیست غم عشق واین عجب
کز هر زبان که می شنوم نامکرر است »
می بینی عشق زبان نمی شناسد. مرز خرد ندارد. ورق ورق می خوانی و با خوشه های گندم آوازه خوان می شوی. کتاب با تصویری از یک تابلوی نقاشی آغاز می شود که زن و مردی در حال دور شدن در تصویر در یک مزرعه هستند. سپس نقاش زبان به سخن می گشاید و حکایت این دور شدن را تصویر به تصویر با جلوه های ساده و زیبا بیان می کند.
کتاب را به پایان که می بری، انگار مرزها برداشته شده و سیم خارداری دیگر نیست و تو مه آلود جا می مانی روی کپه های گندم و خاطره ای از یک تابلوی نقاشی…
آیتماتف در هشتاد صفحه، عاشقانه ترین داستان جهان را می سراید.چنگیز آیتماتُف
راوی داستان جمیله، نوجوان نقاشی است که عشق یک زن روستایی و جوانی سرباز را به تصویر می کشد. دو دلداده ای که جوال های گندم را و آذوقه های سربازان را از دهکده به ایستگاه راه آهن می برند و خلوص این عشق ممنوع خواننده را مبهوت می کند.
لویی آراگون، شاعر و نویسنده ی فرانسوی، جمیله را زیباترین داستان عاشقانه ی جهان نامیده است.
« یک قصه بیش نیست غم عشق واین عجب
کز هر زبان که می شنوم نامکرر است »
می بینی عشق زبان نمی شناسد. مرز خرد ندارد. ورق ورق می خوانی و با خوشه های گندم آوازه خوان می شوی. کتاب با تصویری از یک تابلوی نقاشی آغاز می شود که زن و مردی در حال دور شدن در تصویر در یک مزرعه هستند. سپس نقاش زبان به سخن می گشاید و حکایت این دور شدن را تصویر به تصویر با جلوه های ساده و زیبا بیان می کند.
کتاب را به پایان که می بری، انگار مرزها برداشته شده و سیم خارداری دیگر نیست و تو مه آلود جا می مانی روی کپه های گندم و خاطره ای از یک تابلوی نقاشی…
