گرینگوی پیر

. امبروز بی یرس نویسنده سرشناس آمریکایی که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم با کتاب ها و مقالات خود جنجال های فراوانی را در آمریکا به پا کرده بود در سال 1913 در سن 71 سالگی به سرزمین مکزیک می رود تا به انقلاب بپیوندد اما رد او گم می شود و کسی از سرنوشتش با خبر نمی گردد .در این کتاب فوئنتس سرنوشت خیالی این نویسنده در انقلاب مکزیک را تصویر می کند. کارلوس فوئنتس در گرینگوی پیر، سه عنصر انسانی را در گونه ای واکنش شبه شیمیایی در لوله آزمایش انقلاب ۱۹۱۳ مکزیک با یکدیگر آمیخته است. عنصر اول؛ گرینگوی پیر که روزنامه نگار و نویسنده ای آمریکایی است. او که سابقا دو پسر خود را ازدست داده، ـ یکی از اعتیاد به الکل و دیگری در اثر خود کشی ـ در سن ۷۱ سالگی از مرز جنوبی آمریکا گذشته و پا به مکزیک گذاشته است. به قول فوئنتس: « پیر مرد هم به این دلیل به مکزیک آمده بود که در مملکت خودش دیگر مرزی نمانده بود که از آن بگذرد.» او پس از گذشتن از مرز با خود می اندیشد: « مرزی هست که فقط شبانه دل گذشتن از آن را داریم. مرز تفاوتهای خودمان و دیگران، مرز نبردهامان با خودمان.» دومین عنصر، توماس آرویو ژنرال جوان انقلابی است. تولد آرویو حاصل تجاوز ارباب زاده ای به مادر اوست که از رعایای ساکن در ملک اربابی بوده است. او اکنون ، با موج انقلاب در مقام فرمانده گروهی پابرهنه انقلابی پا به همان ملک متعلق به اربابان سابق خود و مادرش گذاشته است . عنصر سوم هریت وینسلو زنی آمریکایی است. پدر هریت برای جنگ به کوبا رفته و در آنجا ماندگار شده است. مادر هریت با اطلاع از زنده بودن شوهر، وانمود کرده که او در جنگ کشته شده است تا از این طریق بتواند از دولت مستمری ماهانه دریافت کند. مادر و دختر برای عزیز از دست نرفته خود مقبره ای ساخته اند که تنها نام او را بر خود دارد . مقبره ای خالی ! "گرینگو" " دن کیشوت اوایل قرن بیستم است که دارد تمام تلاشش را می کند که خودش را به خودش اثبات کند و به جنگ غول هایی برود که آمریکائی آنها را احمقانه و مسخره می داند در این نبرد گرینگوی پیر تنهاست و هیچ کس را ندارد و آنچه که همراه دارد یک مشت کاغذ پاره و لباس مندرس و آت آشغال است و نهایتا مرگ در انتظار اوست مرگی که قرار بوده با شکوه باشد اما یادمان باشد که مرگ دن کیشوت چگونه بوده است! او در بستر مرگ افتاده بود و تمام خا نواده اش اطرافش را گرفته بودند و در عین هذیان مرد! و گرینگوی پیر نه بدست دشمن بلکه بدست فرماندهی که برای او می جنگید از پشت تیر می خورد ! از پشت تیر خوردن در نظام نشانه بزدل بودن یا خائن بودن است چون حتما در جنگ با دشمن در حال فرار بوده ای که از پشت تیر خور ده ای .مرگ گرینگوی پیر هیچوقت مرگ با افتخاری نیست در واقع گرینگوی پیر به آنچه که در نظر دارد اتفاقا نمی رسد و یکی از علت های کینه "هریت" از "آرویو"همین می باشد: اینکه اجازه نمی دهد یک مرگ پر افتخار برای گرینگوی پیر که برای "هریت" جانشین پدر بود رقم بخورد و احساس می کند یکبار دیگر پدر او دارد به ذلت کشیده میشود. حق تکثیر: ت‍ه‍ران‌: طرح‌ ن‍و، ۱۳۷۸