Description
. مروری بر کتاب گفتوگو با پیروان ادیان ابراهیمی و همفکران سیاسی در جهان امروز، از جمله مسائلی است که مورد توجه دولت و مراکز اسلامی کشور ماست. الاهیات آزادیبخش امریکای لاتین، از جریانهای الاهیاتی انتقادی و جدید در دنیای مسیحیت است که بر حضور دین در عرصههای اجتماعی و سیاسی تأکید میکند و ریشههای فقر در کشورهای منطقه را حکومتهای نظامی و وابسته، استعمارگران و شرکتهای چند ملیتی میداند. این الاهیات، مبارزه، آموزش و آگاهیبخشی عمومی را راه رسیدن به ملکوت عنوان میکند.... ...نخستین گردهمایی اسقفان امریکای لاتین به سال 1889م. در زمان پاپ «لئو سیزدهم»در شهر رم ایتالیا برمیگردد. پیش از آن، چنین جلسهای برگزار نشده و اسقفان منطقه حق نداشتند با هم جلسات مشترک بگیرند؛ همه میبایست تحت نظر حکومت فعالیت میکردند. بیش از 60 سال پس از این گردهمایی، اسقفهای امریکای لاتین اجازه یافتند که خود مستقلاً گرد هم آیند. بدین ترتیب، در سال 1955م. اولین گردهمایی واقعی اسقفان امریکای لاتین در ریودوژانیرو برزیل برگزار شد. شورای دوم واتیکان، آغازگر تحولی در کلیساهای امریکای لاتین شد و اسقفان امریکای لاتین درصدد گردهمایی بودند که تأثیرات شورای دوم واتیکان را در منطقه بررسی و تحلیل کنند؛ اما پاپ «جان بیست و سوم» در بخشنامهای تحت عنوان «پیشرفتهای مردمی»،که در باب مشکلات توسعه و پیشرفت در جهان سوم بود، گردهمایی اسقفان این قاره را در خصوص تأثیرات تصمیمات شورای دوم واتیکان به مصلحت ندانست؛ چراکه واتیکان از تبعات گردهمایی و تعاملات کشیشان منطقه نگران بود؛ زیرا کلیساهای منطقه عموماً با رژیمهای حاکم که عمدتاً دیکتاتوریهای نظامی وحشتناکی را ایجاد کرده بودند، هماهنگ بودند. گزارشی که به وسیله نشریه سازمان کلیساهای کاتولیک در سال 1962م. منتشر شد، وضع کلیساهای نیکاراگوئه را چنین توصیف میکند. این وضعیت، بیانگر وضعیت مشابه کلیساهای دیگر کشورهای منطقه بود: کشیشان در کلیساهای روستایی، تقریباً نفوذی ندارند. نکته اینجاست که نیمی از جمعیت کشور، روستایی هستند. اغلب کشیشان نیز از مردم غافلاند و از حکومت جانبداری میکنند و از واقعیت اجتماعی به دورند. اینان ضمن انتقاد آشکار از کاستروی انقلابی، هرگز راجع به رژیم منحط سوموزا بانگی برنمیآورند... حق تکثیر: تهران: شباویز، ۱۳۶۷.