خواب و خاموشی
-
2.0 (1 رای)
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
- نویسنده : شاهرخ مسکوب
Description
. این کتاب سه مرثیه است با عنوان های: «قصه سهراب و نوشدارو» درباره سهراب سپهری، «به یاد رفتگان و دوستداران» درباره هوشنگ مافی و «غروب آفتاب» درباره امیرحسین جهانبگلو. از این سه نوشته، نوشته دوم در ایران به چاپ نرسیده است. به خاطر برهنگی زبان، که به قول ناشر آن در لندن «شاید در ذائقه کسانی، تندتر از اندازه - کدام اندازه؟ - تلقی شود. اما همین تندی بی پرده و خاکی، به رغم نثر پوشیده و فاخر او در نوشته های تحقیقی اش شورانگیز است.» ای کاش خود مسکوب می توانست برای مرگ خودش هم مرثیه یی بنویسد، باری، دارم دوباره این کتاب را می خوانم. سطرهای آخر نوشته دوم را در اینجا می آورم: «... حالاتو هم به سنگینی کوه خوابیده یی. در خواب و خاموشی با کوه و زمستان و در عدم با تمامی هستی یکی شده یی. تقلای من بی ثمر است، این خواب عمیق را نمی توان آشفت. تو به ندای من جوابی نمی دهی. کوه نیستی که اگر اسم تو را فریاد کنم دست کم صدای خودم را باز بشنوم. تو مرگ کوهی، صدا را نمی گیری و انعکاس آن را بازنمی گردانی، یعنی که «از این دو راهه منزل» گذشته ایم و دیگر نمی توانیم به هم برسیم، آدمیزاد یک بار به دنیا می آید اما در هر جدایی یک بار تازه می میرد. مرگ دردی است که درمانش را با خود دارد، چون وقتی برسد دیگر دردی نمی ماند تا درمانی بخواهد. اما جدایی «دردی ست غیر مردن، کان را دوا نباشد/ پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن»... حق تکثیر : لندن: انتشارات دف‍ت‍ر خ‍اک، ۱۹۹۴ میلادی
