Description
. خاطره نگاری، که در معنای گسترده اش پایبند هیچ یک ازصور بیان ادبی نیست، به نویسنده خاطره این مجال رامی دهد تا ازهرشیوه و ابزاری که در دسترس اوست برای روایت دیده ها وشنیده ها وبیان داستان زندگی وشرح روحیات و خلقیات و حالات درونیِ خویش سود جوید. بدین سبب به دشواری می توان شکلی از صور ادبی و نوشتاری را در بایگانی تاریخ یافت که خاطره نگاری در قالبِ آن نیامده باشد. از همین رو خاطرات ایرانی در ادوار گوناگون را باید در لابلای سنگ نوشته های پادشاهان هخامنشی و ساسانی، در آثار وقایع نگاران درگاه شاهان و روزنامه ی خاطرات اهل دیوان، و در گنجینه ی پهناور ادب فارسی جُست و جو کَرد. در این جا نگاهی کوتاه خواهیم داشت به سابقه خاطره نگاری درایران باستان و نیز سابقه خاطره نگاری از سدههای میانه تا اوایل قرن نوزدهم. منبع مقاله: نشریه بخارا ،ش۷۴ ، بهمن و اسفند ۱۳۸۸ : ص ۳۴۰ - ۳۶۳