کنفدراسیون و دانشجویان مسلمان

گفت‌وگو با دکتر ابراهیم یزدی هژیر پلاسچی / شایا شهوق دکتر ابراهیم یزدی، مهرماه 1310 در قزوین متولد شد. دوره‌ی دبستان و دبیرستان را در تهران گذراند. در دانشکده‌ی داروسازی دانشگاه تهران تحصیلکرد و سال 1332 فارغ‌التحصیل شد. شهریور 1339 برای مدت یک‌سال به آمریکا رفت و بعد به‌دلیل درگیرشدن در فعالیت‌های سیاسی خارج از کشور به‌توصیه‌ی دوستانش در نهضت آزادی ایران، بازگشت خود را به تأخیر انداخت و این تأخیر موجب شد که 17 سال خارج از ایران بماند و با انقلاب به ایران بازگشت. فعالیت‌های سیاسی‌اش را از 16 سالگی با انتشار مجله‌ی "دانش‌آموزان" آغاز کرد و عضو نهضت خداپرستان سوسیالیست شد. در اواخر دبیرستان وارد انجمن اسلامی دانشجویان شد تا پس از ورود به دانشگاه در سال اول دانشکده‌ی داروسازی از طرف دانشجویان به‌عنوان نماینده در سازمان دانشجویان دانشگاه تهران انتخاب و از طرف شورای سازمان دانشجویان دانشگاه تهران (ملی) وارد هیأت دبیران شد. دانشجویان توده‌ای که تا این زمان اکثریت را در سازمان دانشجویان داشتند، نتایج انتخابات را نپذیرفتند و در نتیجه دو سازمان دانشجویی به‌وجود آمد. یکی سازمان دانشجویان که وابسته به حزب توده بود و نشریه‌ی "دانشجو" را منتشرمی‌کرد و سازمان (ملی) دانشجویان دانشگاه تهران که اکثریت آن در دست دانشجویان ملی بود و نشریه‌ی "دانشجویان" را منتشر می‌کرد. بعد از کودتای 28 مرداد با تشکیل نهضت مقاومت ملی به این جریان پیوست و در مقاطع مختلف به‌عنوان رابط دانشگاه و عضو کمیته‌ی دانشگاه و کمیته‌ی اجرایی فعالیت کرد. پس از خروج از کشور، پیام‌هایی از مهندس بازرگان و باقر کاظمی برای دکتر شایگان به آمریکا برد که منجر به تأسیس جبهه‌ی ملی شاخه‌ی آمریکا با حضور افرادی چون دکتر شایگان، محمد نخشب و صادق قطب‌زاده شد. پس از استقلال سازمان دانشجویان ایرانی در آمریکا که بعدها به کنفدراسیون پیوست در این مجموعه فعالیتمی‌کرد. پس از تشکیل نهضت آزادی ایران در ایران، به‌همراه دکتر شریعتی، دکتر چمران و صادق قطب‌زاده نهضت آزادی خارج از کشور را تأسیس‌کرد. سپس به‌همراه دوستانش "سازمان مخصوص اتحاد و عمل" را به‌عنوان شاخه‌ی نظامی تشکیل داد و خود به‌همراه جمعی از اعضا و علاقه‌مندان نهضت آزادی برای آموزش نظامی به مصر رفت. بعد از بازگشت به آمریکا انجمن‌های اسلامی دانشجویان را به‌همراهی صادق قطب‌زاده و مصطفی چمران تأسیس‌کردند که به‌معنای جدایی از کنفدراسیون دانشجویان ایرانی بود. ابراهیم یزدی در دوران انقلاب عضو شورای انقلاب شد و پس از انقلاب در دولت موقت به‌عنوان معاون نخست‌وزیر و وزیر امور خارجه حضور داشت و اکنون دبیرکل نهضت آزادی ایران است.