مرگ کثیف

خاطره و عشق و مرگ، سه بُن مایه ی اصلی مرگ کثیف ،اثر پی یر ژان رمی ، نویسنده فرانسوی است؛ کتابی که ویژگی بارز آن، نثر شاعرانه و سبک پالوده اش است . سبکی که بیشتر اسلوب رمان نو فرانسه را به ذهن تداعی می کند: ژان شرال، یک نویسنده ی شصت و چند ساله سترون (هم در زندگی و هم درنوشتن)، گویی برای فراموشی و مرگ ، به هنگ کنگ آمده ؛ در زمستانی کثیف و در زیر رگبارهای مداوم بارانی که تمامی ندارد.و همچون جذام، چهره ی جزیره را می جود و از شکل می اندازد. اقامتگاه او، هتل - فاحشه خانه ای بدنام، موسوم به سه اژدها ، است که خود، نماد مجسم نیستی و پلشتی و مرگ است؛ با دهلیز های تو در تو، راهرو های تنگ، اتاق ها و سالن ها و گوشه های تاریک و مرطوب، دیوارهای چرب و کثیف با گچ بری های درهم و پیچیده و صندلی ها و میزها،مخمل رنگ و رو رفته ی نیمکت ها،همه و همه به رنگ قهوه ای ؛ فهوه ای چرک مرده و چسبناک.و زنها و مردهایی که در این فضا می لولند: تفنگداران دریایی مست و لایعقل امریکایی ( که جا به جا حضور خود را به رخ می کشند و نفرت شرال را بر می انگیزند)، چینی های تنومند ،زنان متصدی بار ، با جام های شراب برنج ،که پی در پی می چرخد و فواحش زرد پوست ، با دامن های چاک دارشان ،و خنده های باسمه ای همیشگی شان، و صداهایی که بیشتر به جیغ شبیه است تا به حرف ، با لهجه کانتونی .فریادها و صداها، در هر گوشه و کناری به گوش می رسد: فریاد فاحشه ای که اورا کتک می زنند،ناله های شهوت آلود، جیر و جیر تختخواب ها، سیفون توالت هایی که مرتب کشیده می شوند ،و بو، بویی که تمامی ندارد. حق تکثیر: تهران: آگاه، ۱۳۵۶.