مشروطه: دفع فاسد به افسد

سالها پیش مقاله‌ای از دکتر احمد فردید در روزنامه کیهان حروفچینی و چاپ شده بود اما مجددا از چاپ آن صرف‌نظر گردید و صفحات چاپ‌شده را خمیر نمودند. طرفداران مرحوم فردید، چند صفحه از نسخه چاپ‌شده را برداشته و به دست ایشان می‌رسانند. مقاله مذکور به امانت از سوی مرحوم فردید در نزد یکی از محققان تاریخ (علی ابوالحسنی منذر) که با ایشان ارتباط نزدیک داشته، باقی ماند تااینکه وی اخیرا آن را به انضمام مقدمه‌ای در اختیار ماهنامه گذاشت. از آنجا که فردید کتابی ننوشته است اینگونه مقاله ها برای شناختن اندیشه های فوق تاریخی وی بسیار مهم هستند و ظرفیت بحث و سخن بسیار دارند. این مقاله به همراه مقدمه علی ابوالحسنی منذر تقدیم حضور شما می گردد. ( این مقاله در مجموعه مقالات فردید که در این سایت است نیز موجود بوده و چیزی اضافه بر آن ندارد ) از این مقاله: × دوره جدید همه‌اش در اناالحقِ خودبنیادِ فرعونی است و به این معنی، می‌توان گفت که دوره جدید، غرب‌زده مضاعف و طاغوت‌زده مضاعف و مکر لیل و نهارزده مضاعف و قارعه‌زده مضاعف و نیست‌انگار مضاعف است. این حرفها که غربیها در باب آزادی می‌زنند، همه‌وهمه رجوعش به یک چیز است: آزادی از همه اِله‌ها، آلهة سابق؛ و بندگی یک اِله که آن‌هم خود انسان است؛ اعم‌ازاین‌که این خود انسان، «خودِ فردی و اَنانی» باشد یا «خودِ جمعی و نَحًنانی». در اوایل دوره «باز زایش» (رنسانس) هنوز بحث درباب اَصالتٍ فرد و جمع، تصریح پیدا نکرده بود. در قرن هیجدهم به این‌طرف است که می‌بینیم بحث در مساله «اصالتٍ فرد» و «اصالتٍ جمع» روی کار می‌آید و این اومانیسم خودپرست خودخواه، در نیست‌انگاری خود، تکامل، پیشرفت و تقدم (ترقی و تعالی!!) پیدا می‌کند و در آخرین مرحله، اصالت به جمع داده می‌شود. خودخواهی و خودپرستی، یکی در خودخواهیِ اَنانی و به‌تعبیردیگر در انانیت است، و دیگر در خودخواهی جمعی و به تعبیر دیگر در نَحنانیت. حق تکثیر: ماهنامه زمانه ، شماره 35