میث، اسطوره، راز
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
- نویسنده : علی قلی بختیاری
توضیحات
در نظر نخست شگفت‌آور است اگر بگوییم «میث» یک واژه‌ی کهنسال ایرانی است که مانند همه‌ی دگه‌های اندیشه‌ی ایرانی در زمان ساسانیان دگرگونه شده و معنی ساختگی، جای معنی اصلی و راستینش را گرفته و به عصر اسلامی منتقل شده است. برای از میان‌برداشتن شگفتی و روشن‌شدن آن به گذشته‌ی دور و بسیار دور برمی‌گردیم و این واژه را در زبان اوستایی یا پارسی کهنِ خورآیانی جست‌وجو می‌کنیم. در اوستا واژه‌ی «میث =Mith» به کار رفته است – به معنی «راز»، «نشانه»، «نماد» – و بیشتر به صورت ترکیب با واژه‌ی دیگری به نام «اوخت=Uxt» به معنی سخن و گفتار به چشم می‌خورد که روی هم Mithuzt به معنی سخن رازآمیز، گفتار نشانه، حرف رمز، سخن نمادین (سمبلیک) است.
