Description
. 44 صفحه هر پگاه و بامداد، نیمروز و پس از نیمروز، و آن گاهی که خورشید پس کرانه های دوردست آسمان پنهان می شود؛ زرتشتیان نیایش ها را می سرایند : می ستاییم مهر را که پیمان مندی و دوستی و دلیری را نگاهبان است ؛ و خورشید که زرگون گرم افزا و گوهر تابناک رخشندۀ آسمان و پالایشگر زندگی است ؛ و ماه را که الماس آبگونۀ پهنه های لاجوردگون است ؛ و آتش را که اخگر سرخ فام زندگی است ؛ و آب را که شاهرگ پیوندگر سینۀ زمین است ؛ و آن اهورامزدای بزرگ جهان آفرین که ویژۀ اوست پرستش و بس . حق تکثیر: سازمان جوانان زرتشتی، ۱۳۴۸