از دیکتاتوری تا دموکراسی - چارچوبی نظری برای کسب آزادی

مترجم : جادی، انجمن بدون مرز متن کامل +198 روش مبارزه بی خشونت در دهه های اخیر از طریق دیدار با افرادی از کشورهایی با حکومت های استبدادی همانند پاناما، لهستان، شیلی، تبت و برمه، حقایق دیکتاتور ی های امروز ملمو ستر شده است. با مشاهده تبت ی هایی که علیه مهاجمین چین کمونیست جنگیدند، روس هایی که کودتای ۱۹۹۱ را خنثی کردند و تایلندی هایی که بدون توسل به خشونت، بازگشت به حکومتی نظامی را غیر ممکن ساختند دیدگاه های رنج آگین تری از طبیعت دسیسه آمیز دیکتاتوری ها بهدست آوردم. گاه به گاه با مشاهده مکان هایی که هنوز خطرناک بودند و مقاومت در آ ن ها جریان داشت، احساس ترحم برای مردم و خشم نسبت به وحشیگیری ها ، به همراه تحسین قهرمانی های آرام مردان و زنانی با شجاعت هایی مافوق تصور، در من افزایش می یافت. این مکان ها شامل پانامای تحت حکومت نوریه گا، ویلنیوس در لیتوانی زیر سرکوبی مستمر شوروی، میدان تیانانمن در پکن به هنگام تظاهرات برای آزادی و بخصوص در لحظه ورود اولین نیروهای بود. « برمه " آزاد » زرهی در آن شب شوم و مراکز فرماندهی مستقر در جنگل نیروهای دموکرات در مانرپلاو در گاهی از مناطق شکست خورده بازدید می کردم. مثل برج تلویزیون و قبرستان ویلنیوس، پارک عمومی ریگا که انسان ها در آن کشتار شده بودند، مرکز فرارا در ایتالیای شمالی که فاشیس ت ها در آنجا مقاومت کنندگان را به خط کرده ، گلوله باران نموده بودند و قبرستان ساده ای در مانرپلاو که از جسدهای مردانی که برای مردن هنوز جوان بودند انباشته بود. این حقیقتی ناراحت کننده است که ردپای استبداد، ویرانی و مر گ است. این مسائل و این تجربیات عقیده ای را در من تقوی ت کرد مبنی بر اینکه شاید جلوگیری از ایجاد و ادامه حیات دیکتاتوری ها امکان پذیر باشد. فکر میکردم باید راهی باشد تا بتوان از طریق مبارز ههایی موفق و با کمترین میزان کشتار متق ابل، دیکتاتوری های فعلی را متلاشی کرد و جلوی برخاستن دیکتاتوری های جدید از میان خاکسترهای آن را گرفت. من تلاش نموده ام با دقت به کاراترین روش ها برای شکست دادن دیکتاتوری ها بیاندیشم . روش هایی که تا حد امکان کمترین رنج را به افراد وارد کند و تا حد ممکن باع ث از میان رفتن جان انسا ن ها نشود . در این تلاش به سال ها مطالعه ام درباره دیکتاتوری ها، نهضت های مقاومت، انقلاب ها، افکار سیاسی، سیست م های حکومتی و بخصوص مبارزات واق عبینانه بی‐خشونت توجه نمود هام. نوشته حاضر حاصل این تلاش است . البته مطمئن هستم که تا کمال راه بسیاری باقی است، اما شاید بتواند راهنمای برنامه ریزی حرک تهای آزادی گرایانه ای باشد که از همیشه موثرتر و قدرت مندتر عمل کنند. بنا به ضرورت و همچنین انتخاب آگاهانه، تمرکز این کتاب بر روی روش های عمومی مبارزه با دیکتاتوری و جلوگیری از به وجود آمدن حکومت های استبدادی جدید است. من صلاحیت تحلیل موشکافانه و تجویز نسخ ههای مبارزه برای کشورهای خاصی را دارا نیستم . اما به هر حال آرزوی ام این است که این تحلیل عام برای مردم ‐ متاسفانه ‐ بسیاری که تحت حکومت های استبدادی زندگی و مبارزه می کنند مفید واقع شود . لازم است که آ ن ها اعتبار این نظریات را در کشور خود بیازمایند و با گسترش این نظریات آن ها را برای موقعیت ها و شرایط ویژه خود قابل اجرا سازند.