صحیفه سجادیه

. اسکن شده کتاب صحیفه سجادیه، مجموعه‌ای از دعاها و مناجات امام چهارم شیعیان، زین العابدین علی بن الحسین است.از برترین کتب عارفانه و عاشقانه ی مناجات و رازو نیاز با معبود است. این کتاب به «انجیل اهل بیت» و «زبور آل محمد» و «اخت القرآن» معروف است. و شامل بسیاری از حقایق علوم و معارف اسلامی و عرفانی، و قوانین و احکام شرعی و مسائل حساس سیاسی و اجتماعی و تربیتی و اخلاقی است که در شکل و قالب دعا امام بدانها اشاره کرده‌است. کتاب حاضر نسخه ی اسکن شده صحیفه کامل سجادیه است که با ترجمه و تعلیقات علامه ابوالحسن شعرانی به زیور طبع آراسته شده است. شعرانی که در فلسفه و طب و ریاضیات و نجوم و فقه و منطق و ادبیات چیره دست بود،و برخی او را شیخ بهایی قرن لقب می دادند با ترجمه ای روان و زیبا و سجع آمیز از صحیفه و پاورقی های راهگشا و ارزشمندش در سودمند کردن این اثر جاویدان عارفانه و عاشقانه سهم خویش را ادا کرده است. در مقدمه به زیبایی چنین می نویسد: «همه هستند ، سرگردان چو پرگار پدید آرنده ی خود را طلبکار دوستان خدا از مکالمت با او لذت برند و از دمی غفلت،سال ها افسوس و حسرت می خورند. ملالت و افسردگی در دعا،نشان ضلالت و دل مردگی است. اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت باقی ، همه بی حاصلی و ؛ بی خبری بود . . . بزرگان اولیا که عارف به اسرار قلوب بودند و از مشاهد جمال مطلوب ، محجوب نگشتند. با سوز و گداز،به درگاه نیاز روی آوردند و آنچه یافتنی بود،یافتند. سخنان چاشنی بخششان غذای روح آدم و کلمات دلنشینشان کلید فتوح گشت. آنکه شوری در دل ندارد،هر چه به تصنع بسازد،و به تکلف بپردازد،مانند کسی است که عاشقی ندارد و سرود و غزل نوازد. یا باغ و گلستان را مشاهده نکرده،بوصف طروات گل سرخ آغازد . . .! ثنا و ستایش و دعا و نیایش،سیر شهودی است و کشف وجودی، راز و نیازی است میان مخلوق و خالق،که غیر عاشق صادق بدان راه نیابد،و دست بحث و جدل از دامن آن کوتاه است،از این جهت آنچه از غیر اولیای حق و امامان دین و مشایخ اهل یقین روایت شده است، آن لطف و طراوت و چاشنی و حلاوت که گفتار آنان دارد،ندارد.» اما در اسناد این کتاب شریف صحیفه سجادیه کامله، مجموعه‌ای از ۷۵ دعا و نیایش بوده‌است که سجاد (ع) املا کرده و محمد باقر و برادرش زید بن علی آن را در دو نسخه نوشته‌اند. زید بن علی نسخهای که در اختیار داشته برای حفاظت از آن به متوکل بن هارون می‌دهد. متوکل بن هارون از اصحاب جعفر صادق (ع) است و می‌گوید: «از من ۱۱ دعا ساقط شده و من ۶۴ دعا را روایت می‌کنم». متوکل مجموعه‌ای را که در اختیار داشته به جعفر صادق (ع) عرضه کرده و با نوشته محمد باقر مقابله می‌کند و هیچ تفاوتی بین آنها نمی‌یابد. او از مجموعه ۷۵ دعای صحیفه، ۶۴ دعا را می‌نویسد که در مجموعة حاضر تنها ۵۴ دعای آن موجود است. در روایت محمد بن احمد بن مسلم مطهری فقط ۵۴ دعا چنانکه امروزه هم از صحیفه می‌بینیم موجود است. بنابراین از اصل صحیفه ۲۱ دعا افتاده‌است و در حال حاضر آنچه از صحیفه کامله سجادیه باقی مانده‌است، همین ۵۴ دعاست. حق تکثیر: مترجم پیش از 1359 درگذشته است