توضیحات
به تصحیح: محمد نادری جامی، نورالدین عبدالرحمان بن احمد، شاعر ، ادیب و صوفی نامدار قرن نهم است. وی در۲۳ شعبان ۸۱۷ در خرگِرد، واقع در منطقه جام، به دنیا آمد و در محرم ۸۹۸ درگذشت. به طور کلی، آثار جامی را میتوان به پنج گروه عمده تقسیم کرد: ۱) آثاری که تا امروز اهمیت علمی خود را حفظ کردهاند، مانند رسالههای او در صرف و نحو عربی و عروض و قافیه و موسیقی . ۲) آثاری که در تاریخ علم و ادب اهمیت دارند، مانند آثار او در فن معما و لُغَز. ۳) آثاری که در شرح کتابهای فلسفی ، عرفانی ، تعلیمی، ذکر احوال بزرگان، توضیح عقاید اسلامی و نظایر آن نوشته شده و هنوز اهمیت و جایگاه خود را از نظر شرح مسائل علمی، به ویژه تبیین دقیق موضوعات تصوف حفظ کردهاند، مانند نقد النصوص فی شرح نقش الفصوص ، اشعّة اللَّمعات در شرح لَمَعات عراقی و نفحات الانس (این آثار برای آشنایی با سیر تحول موضوعات و مسائل فرهنگی اهمیت بسیار دارند). ۴) رسالههایی در بیان نحوه انجام دادن رسوم مذهبی و عرفانی، مانند رساله شرایط ذکر و رساله مناسک حج. ۵) آثار ادبی منظوم و منثور، مانند هفت اورنگ و بهارستان. کتـاب حاضر همانگونه که از نامش پیداست نوشتاری است در موضوع دانش صرف که امّهات مسائل ایـن دانش با قلمی ساده و شیوا و به نظم و نثـر فارسی نگاشته شده است. حق تکثیر: مالکیت عمومی