تاریخچه و نقشه های ساری

نویسنده: جمعی از نویسندگان تاریخچه و نقشه های ساری حق تکثیر: آزاد ساری مرکز استان مازندران در شمال ایران و از بزرگترین شهرهای ناحیهٔ شمالی ایران است. ساری در مدت کوتاهی پایتخت ایران در زمان پادشاهی آقا محمد خان قاجار بود. ساری به سه منطقهٔ شهری تقسیم می شود و طبق سرشماری ۱۳۸۵ ، جمعیت آن ۲۶۱٬۲۹۳ نفر برآورد شده است . فرودگاه دشت ناز به عنوان بزرگترین فرودگاه شمال ایران در این شهر قرار دارد. به مردم اهل ساری، سارَوی گفته می‌شود. بنیان و نامگذاری بنای ساری مرکزاستان مازندران رابه توس پسر نوذر نسبت میدهند که در قرن اول هجری به دست فرخادبن دابویه تجدید بناشده‌است. ریشه نام ساری نامشخص است. چند گمانه‌زنی غیر علمی در این مورد وجود دارد که عبارت است از: یونانیان باستان آن را زادراکارتا، پایتخت تمدن هیرکانیا، ذکر می‌کنند، اشپیگل شرق شناس و نئونازیست آلمانی آورده که نام ساری کنونی برگرفته از نام قوم سائورو بوده که پیش از هجوم اقوام آریایی به ایران در شهر باستانی اسرم، که هم اکنون نام دهی در ۱۰ کیلومتری ساری است، زندگی می‌کرده‌اند. ادوارد پولاک گمان دارد که نام ساری دگرگونی واژگانی سادراکارتا می‌باشد، دکتر اسلامی نیز در کتاب خویش نوشته که احتمال آنکه زادراکارتا از نام زردگرد، باشد نیز است. در کتاب تاریخ باستان نام سارو به معنی شهر زرد برای ساری به کار می‌رود؛ که دلیل آن را وجود درختان متعدد مرکبات خصوصا نارنج و لیمو می‌داند. همچنین ذکر می‌کند که احتمالا زادراکارتا و سارو یکی هستند. ظهیرالدین مرعشی نیز در کتاب « تاریخ طبرستان و رویان و مازندران » به روایت نوشته است که فرخان بزرگ شهر ساری را به نام فرزندش، سارویه ساخته است.