بحثی در تصوف

قاسم غنی پزشک، ادیب و نویسنده ایرانی در 1272 هجری خورشیدی در سبزوار دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی خویش را در مکتب‏خانه آموخت، سپس به منظور ادامه تحصیلات در مدرسه دارالفنون راهی تهران شد. وی در این دوران یادگیری زبان فرانسه را نیز در کنار تحصیلات خود دنبال کرد. این ادیب فرزانه پس از اخذ دیپلم برای ادامه تحصیل به لبنان رفت و در مدرسه سن‏ژوزف این شهر به فراگیری فن طب مشغول شد. وی همچنین زبان انگلیسی و عربی را فراگرفت و پس از پایان دوره پزشکی در 27 سالگی به ایران بازگشت و در سبزوار به درمان مردم مشغول شد، همچنین بیمارستانی تحت عنوان حشمتیه با سرمایه سالار حشمت در این شهر بر پا کرد، سپس به مشهد رفت و در آنجا به طبابت پرداخت. استاد غنی در دوره‏ دهم به نمایندگی مردم مشهد در مجلس شورای ملی انتخاب و هم‌زمان به عنوان استاد در دانشکده‏ پزشکی مشغول به تدریس شد. او پس از آن سه دوره دیگرهم به عنوان نماینده در مجلس شورای ملی انتخاب شد. قاسم غنی دارای مقام علمی و ادبی والایی بود و آثار با ارزش و پرباری همچون ترجمه کتاب عصیان فرشتگان نوشته تائیس و کتاب بریان‏پزی ملک‏سیا اثر آناتول فرانس را در کارنامه فعالیت‌های ادبی خویش به ثبت رساند. او همچنین با بسیاری از مشاهیر ایرانی و بین‌المللی از جمله آلبرت اینشتین دوست و آشنا بود. غنی تنقیح، تصحیح و چاپ دیوان حافظ را با همکاری علامه محمد قزوینی به سرانجام رساند، این دیوان از منابع معتبر و مستند اشعار این غزل‌سرای نامدار به شمار می‏رود. یادداشت‌های وی یکی از کارهای برجسته و ماندگار قاسم غنی است که نکته‌های جالب و باارزشی دارد، آخرین اثر وی کتاب بحثی در تصوف است که در واقع ادامه حافظ‌نامه اوست. حق تکثیر: انتشارات مجله یغما-1331