توضیحات
سخن گفتن روشنفکران دربارۀ روشنفکری چهبسا کاری پُرمخاطره باشد زیرا ممکن است هم تنگاندیشانه به نظر رسد و هم قصد پندآموزی از آن برآید. بنابراین پرسش نخست این است که چگونه میتوان به جهان روشنفکری تعلق داشت و درعین حال بیطرفانه به تحلیل و انتقاد از آن برخاست. این پرسش هنگامی از اهمیت بیشتری برخوردار میشود که تعریف کلی روشنفکر و سرنوشت روشنفکران ایران در دهۀ آغازین قرن بیست و یکم مطرح شود به ویژه از آن رو که مشکل بتوان روشنفکر و روشنفکری را دارای تعریف واحدی شمرد. بنابراین باید نخست به ویژگیها یا رسالتهائی پرداخت که معمولاً یا روشنفکران برای خود متصوّر بودهاند، یا جامعه در آنها میجسته است.