مرگ تراژدی و تولد عقل گرایی

نویسنده : ابوالقاسم ذاکرزاده - ماریا ناصر چکیده: تعریفی که نیچه از تراژدی به دست می‌دهد، هیچ قرابتی با معنای متداول آن در تاریخ و به ویژه در عصر حاضر ندارد. در واقع نیچه تراژدی را نگاهی هستی شناسانه به حیات انسانی می‌داد....نیچه نخستین تأمل انسان را، تأمل درباره‌ی مرگ و فناپذیری وی می‌داند.انسان تنها جان داری است که بر مرگ خویش واقف است.این حقیقت دردناک عامل روی آوری بشر به هنر است.... تعریف نیچه از تراژدی، در مقایسه با تعریفی که در دوره‌ی روشنگری از تراژدی ارائه شده است و مرگ تراژدی با ظهور عقل گرایی، که نیچه از آن با عنوان سقراط گرایی یاد می‌کند، موضوع این مقاله را تشکیل می‌دهد. نشر در نامه‌ی مفید- آذر و دی دکتر ابوالقاسم ذاکرزاده، عضو هیأت‌ علمی گروه فلسفه دانشکده ادبیات و علوم‌انسانی دانشگاه شهید بهشتی، به طور تخصصی درباره فلاسفه ایده‌آلیست آلمان به تحقیق می‌پرداخت و غیر از «فلسفه هگل» کتاب‌های «فلسفه شوپنهاور» و «ماکس شلر (منطق دل)» نیز از وی منتشر شده است. وی تحصیلات‌اش را در آلمان به‌پایان برد و ایده‌آلیسم آلمانی، حوزه مورد علاقه او به شمار می‌آمد. دکتر ذاکرزاده طی سال‌های اخیر، بیشترین تلاش خود را به بازفهمی و بازشناسی اندیشه‌های فلسفی آلمان از قرن 17 تا قرن 20 اختصاص داد و در این راستا کتاب‌هایی نوشت. دکتر ابوالقاسم ذاکرزاده دوم آذر 1387 در حال تدریس در کلاس درس دچار حمله قلبی شد و پس از انتقال به بیمارستان طالقانی تهران درگذشت. روحش شاد. منشامقاله :نشریه نامه مفید - شماره ۳۹ - آذر و دی ماه ۱۳۸۲