توضیحات
درددلی از محمود زارع وقتی احساس می کنی که نگاهی جدا از نگاه دیگران به زندگی داری اما مجبور می شوی یا خود را مجبور می کنی که مانند همگان زندگی کنی ، این کاری است بسیار مشکل .این نحوه زندگی در واقع نوعی غافلانه زندگی کردن است . یعنی تعمدآ غافلانه زیستن نه غفلتی از سر غفلت . وقتی مانند ماهی غرق در دریائیم ، تصور هم نمی کنیم که خشکی هم واقعیتی و یا کیفیتی است برای نفس کشیدن . فلذا چون در داخل زندگی هستیم و با فرمولهای آن مشغول و درگیریم ، پس غافلیم . حقیقت این جهان آن است که ، جهان لایه لایه بوده و دارای بطون زیادی است . اینکه از لایه ها و بطون این جهان و کلآ امورات آن و عالم هستی با خبر باشیم ، ادعایی است گزاف و نادرست . لذا چون از لایه های پنهان از دید و منظر خویش بی خبریم ، پس غافلانه زندگی می کنیم . حق تکثیر : انتشار الکترونیکی رایگان توسط نویسنده