تقلید و یادگیری اجتماعی

تقلید و یادگیری اجتماعی تقلید از رسانه ها پژوهشگران در طی مطالعات خود به این نتیجه رسیدند که مشاهده ی تلویزیون ممکن است حتی بعد از گذشت ده سال تاثیرش را بر رفتار پرخاشگرانه حفظ کند. در این گزارش آمده است که تماشای زیاد صحنه های خشونت آمیز تلویزیونی در 8 سالگی با روابط پرخاشگرانه ی پسران در 19 سالگی رابطه ی مثبت دارد. بندورا درباره ی خشونت در برنامه های تلویزیونی به گونه‌ی زیر نتیجه گیری کرده است: «نتیجه ی تحلیل برنامه های تلویزیونی نشان می دهد که اعمال خشونت آمیز غالبا به صورت اعمالی مجاز، موفق و نسبتا مقبول جلوه داده می شوند. توجیه خشونت در برنامه های نمایشی بیشتر بر راه حل های خشونت آمیز صحه می گذارد تا بر راه حل های جانشین خشونت. نه تنها نشان داده می شود که خشونت پاداش دریافت می کند بلکه به ابر قهرمان ها نسبت داده می شود که به سرعت و سهولت رقبای خود را از میان بر می دارند، گویی کشتن بنی آدم هیچ اهمیتی ندارد.» غیر از خشونت پخش فیلم های خانوادگی از برخی شبکه های خاص که اساس داستان فیلم سراسر خیانت، پنهان کاری، دروغگوئی و...می باشد، آموزش پنهانی وغیرمحسوس است. در این شبکه ها اشخاص با رفتارهای بیمارگونه به حل مسائلی که ناشی از رشد اخلاقی در سطح بسیار پائین است می پردازند. این فیلم ها با زرق و برق ظاهری خود جذابیت زیادی برای مخاطب ایجاد می کند، وچون در نا خود آگاه جمعی افراد این باور طی هزاران سال گنجانده شده است که از ثروتمندان و اشراف اطاعت و تقلید کنند، به راحتی منش بیمار گونه این بازی های سریالی را می پذیرند. فرد هرچه باهوش تر باشد کمتر تقلید می کند و هرچه سطح آگاهی افراد بالاتر رود تاثیرگذاری این گونه فیلم ها کمتر خواهد بود.  هرگاه مشکلی شبیه همین مشکلات مطرح شده در فیلم ها اتفاق بیفتد، فرد به طور نا خودآگاه از همین راه حل های بیمار گونه استفاده می کند و شاید هم هرگز به یاد نیاورد آن را از کجا وچه زمانی آموخته است. غیراخلاقی بودن و توجه افراطی به نیاز های جسمانی فراتر ازحد تعادل تمدن و زرنگی و زیرکی نیست، بلکه پذیرفتن این حقارت است که فرد برای عرضه چیز دیگری ندارد، تنها همین بعد زندگی در اولویت اول است. بهترین راه حل این معضل بزرگ پرورش افکارو بالا بردن سطح آگاهی افراد است. یادگیری ازیکدیگر هم می تواند یادگیری رفتارهای خوب باشد هم  رفتارهای نه چندان خوب. مثلا به رفتار ترافیکی توجه کنید. به نظر می رسد رفتارهای خطرزای ترافیکی در جامعه شایع تر از رفتارهای سالم ترافیکی است. سریع رفتن، عبور از چراغ قرمز، خیابان یک طرفه را خلاف جهت رفتن و بسیاری از رفتارهای دیگر نه تنها دربخش عمده ای از جامعه مذموم نیست بلکه خیلی هم مثبت است و نشانه زرنگ بودن و به اصطلاح تیز بودن فرد است. کلمات کلیدی: روانشناسی، روانشناسی رفتاری، تقلید، یادگیری احتماعی، تلویزیون، زندگی آلبرت بندورا، یادگیری اجتماعی، جامعه پذیری، نظریه بندورا، بندورا، تقلید در کودکان، اخلاق، مشکلات اخلاقی، الگو پذیری، کتاب روانشناسی، برچسب‌ها: روانشناسی، روانشناسی رفتاری، تقلید، یادگیری احتماعی، تلویزیون، زندگی آلبرت بندورا، یادگیری اجتماعی، جامعه پذیری، نظریه بندورا، بندورا، تقلید در کودکان، اخلاق، مشکلات اخلاقی، الگو پذیری، کتاب روانشناسی