بررسی جامع تجارت ایران و جنوب شرق آسیا در تاریخ و تاثیرات حاصل از آن در سایر زمینه ها (براساس مطالعات و تحلیل های پژوهشگر با تکیه بر نظریات و مستندات موجود) Comprehensive Analysis the Trade between Iran and Southeast Asia and its Impact in Other Fields (According to the Researcher’s Analyses and Studies by Relying on Existing Theories and Documents)
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
- چاپ و سال / کشور: 2013
توضیحات
رشته های مرتبط: مدیریت و اقتصاد، علوم بازرگانی، برنامه ریزی و توسعه اقتصادی
تجارت به عنوان یکی از عوامل انتقال صنعت، فرهنگ، مذهب، هنر و غیره می باشد که در راستای مبادلات کالا انجام می گیرد و گاهی از روی تاثیرات و تاثرات می توان به تجارت بین دو سرزمین پی برد. از جمله تجارت ایران و جنوب شرق آسیا که نتیجه آن انتقال فرهنگ ها بوده است. ولی تجارت بین این دو منطقه و تاثیرات حاصل از آن در برخی زمینه ها ناشناخته مانده یا به زبانی دیگر علت برخی شباهت ها در این منطقه آسیا مشخص نشده است، که به نظر مطالعه آن ضروری می آید. در مورد پیشینه پژوهشی این موضوع در اغلب کتاب های تاریخ می توان در مبحث تجارت مطالبی را به خصوص در فاصله زمانی قرون سوم تا هفتم میلادی و یا در بخش تاریخ اسلام اشاراتی به ورود اسلام به این مناطق از طریق تجار یا حضور مسلمانان در این منطقه یافت. حتی مقالاتی وجود دارد که به صورت پراکنده به شاخه هایی از این مبحث پرداخته اند. ولی برخی محققان نظریاتی را در مورد تاثیرات و نقش تجارت در انتقال فرهنگ ها ارائه داده اند که جای بحث را باز کرده و ادامه، تکمیل و اثبات آن ها را می طلبد. بر همین اساس پژوهش حاضر قصد دارد علاوه بر جمع آوری نظریات پژوهشگران پیشین در این زمینه و ادامه و گسترش پژوهش آنها درباره سرزمین های این منطقه اسیا و تحلیل ناگفته ها و ابهامات این بحث به بررسی جامع تجارت این دو منطقه در همه شاخه های مربوطه و تاثیرات حاصل از آن در دوره های ذکر شده و قبل و بعد از آن پرداخته و دایره المعارفی از تجارت ایران و جنوب شرق آسیا و حتی با همین عنوان تهیه و تدوین کند. هدف از ارائه این تحقیق موارد زیر است؛ – شناخت فرهنگ بومی اقوام و حتی تمدن های کهن این منطقه اسیا – ریشه یابی و یافتن آمیختگی های فرهنگی و علت پذیرفتن تاثیرات حاصله – آشنایی روابط این دو منطقه آسیا که بسیار ناشناخته مانده است ضرورت تهیه این تحقیق در آن است که با تکمیل بحث تجارت و شناخت ارتباطات دو منطقه و نقش آن به عنوان یکی از عوامل انتقال تاثیرات در سایر زمینه ها، می تواند علاوه بر شناخت و معرفی هویت ها به مطالعات بسیاری ازعلوم نیز یاری رساند.Literature Review: برای جامع تر کردن بحث تجارت لازم است ان را از شاخه های مختلف بررسی کرد که آوردن پژوهش ها و نظریات محققان قبلی به پیشبرد تحقیق کمک خواهد کرد زیرا که تکمیل و گسترش آنها به پژوهش حاضر خط میدهد. برخی از نویسندگان در لابه لای مباحث تاریخی از تجارت و کالاهای تجاری به طور مختصر سخن به میان آورده اند که نیاز است بحثشان گسترش یابد. برای مثال؛ اسمیت در سال ۱۹۷۱اشاره دارد تجار، ادویه را از مراکز دادوستد آن جزایر به هندوستان می بردند. آنگاه از راه خشکی به وسیله‌ی کاروان‌ها به بازارهای خاور نزدیک و سپس اروپا منتقل می‌شد. گاه نیز کالاها را بدون آنکه از راه خشکی از طریق هندوستان حمل کنند، یکسره به بندرهای ایران یا عربستان حمل می کردند. Hall in 2010 ” kang Tai reported that the Yuezhi horses were continually being exported to Funan by Southeast Asia-based merchants and said that when he visited Funan he encountered a Persian Sogdian merchant with whom he explored the possibility of entering a horse importing partnership.” برخی از نویسندگان از دوره های تاریخی که تجارت بین این دو منطقه بوده سخن گفته اند که نیاز است بحثشان را گسترش داد. برای مثال؛ اسبوم در سال ۲۰۱۳ اشاره دارد که تجارت در دوره های اولیه تاریخ جنوب شرق آسیا با هند، چین، ایران و مناطق دورتر غرب انجام می شد. ویکس در سال ۱۹۹۲ عقیده دارد که متون چینی در قرن سوم میلادی به حضور دریایی ایرانیان در آب های جنوب شرق آسیا اشاره کرده اند. چاک راواتی در سال ۱۹۹۵ اشاره کرده که یک سفیر چینی در قرن سوم میلادی اطلاعاتی در مورد تجارت ویتنام با غرب آسیا داده است. کراچکوفسکی در سال ۲۰۰۰ معتقد است که دوره ساسانیان و پس از آن در قرون نخستین اسلامی مناسبات تجاری مسلمانان ایرانی تا بندر کانتون در چین برقرار بوده است و تجار مسلمان با مناطق شرق آسیا از جمله هند، چین و مجمع‌الجزایر مالایا ارتباط و رفت و آمد داشته اند. پاینده در سال ۱۹۸۶ می نویسد مسعودی از جغرافیدانان و مورخان قرن چهارم هجری (دهم میلادی) نیز به رفت و آمد دریانوردان ایران به این نواحی اشاره کرده و از کالاهای مورد توجه تجار در این جزایر سخن رانده است. دکتر اقتداری در سال ۲۰۰۷ به تجارت ایران و جنوب شرق آسیا در دوران قبل و پس از ساسانی اشاره کوتاهی کرده ولی از تاثیرات و نقش آن درانتقال فرهنگ سخنی نگفته است. ربانی در سال ۲۰۰۶ اشاره دارد که در قرن چهاردهم میلادی زمان حضور تجار ایرانی در آیودیا است. برخی از نویسندگان در لابه لای مباحث تاریخی از مسیرهای تجاری سخن به میان آورده اند که نیاز است را گسترش و تحلیل کرد. برای مثال؛رایین در سال۱۹۷۱ از پروفسور هادی اینگونه نقل می کند “که کشتی های پارسی تا چین می رفته است”. ربانی(۲۰۰۶) اشاره به اسنادی دال بر نقش مستقیم ایران در راه های آبی آسیای جنوب شرق بین قرون سوم تا هفتم میلادی دارد. برخی از نویسندگان در مباحث تاریخی خود از اثار یافته شده در نتیجه بازرگانی به طور مختصر سخن به میان آورده اند که نیاز است بحثشان مفصل تر ارائه شود. برای مثال؛ ولتر در زیر نویس کتاب خود در سال ۲۰۰۸ نوشته؛ مک کینون از پیدا شدن یک نکه سفال ایرانی در سایت کوتا سینا در شمال شرق سوماترا خبر داده است که یافتن دلیل پیدا شدن آن در این منطقه برای این تحقیق اهمیت دارد. محمدی فر در جزوه درسی خود در سال ۲۰۰۸ اشاره کرده که در سه محل در جنوب شرقی چین سکه های ساسانی یافت شده و دلیل آن را روابط تجاری دریایی ایران و این مناطق اسیا می داند و ستوده نژاد در سال ۲۰۰۴ به وجود آثار ساسانی از جمله سکه و سفال ساسانی در مناطقی از جنوب شرق آسیا اشاره کرده است که به بررسی مسیرهای تجاری و آثار یافته شده کمک خواهد کرد. او همچنین از محققانی است که در زمینه تاثیر ایران در فرهنگ شرق، جنوب و جنوب شرق آسیا نظریاتی داده و عقیده دارد که این موضوع جای بحث فراوانی دارد. او براساس شواهد عینی خود به تاثیر فرهنگ ایران در دوره ساسانی در فرهنگ، زبان و باورهای مردم ویتنام، تایلند و کامبوج در نتیجه بازرگانی پرداخته است، ولی در جای جای مباحث خود به وجود اسناد و متون قدیمی در باب تاثیرات ایرانیان در سایر زمینه ها و حتی صنایع در نتیجه بازرگانی و تجارت ایران در قبل و بعد ساسانی نیز فقط اشاره کرده که نیاز به گسترش و مطالعات بیشتر حتی در دیگر سرزمین های این منطقه آسیا دارد و تحقیق حاضر سعی بر تکمیل آنها دارد. برخی از نویسندگان از مکان های تجاری به طور مختصر سخن به میان آورده اند که برای یافتن محل های تجاری بین دو منطقه جای بحث را باز کرده اند. برای مثال؛ وایتهاوس نیز در سال ۱۹۷۶ به بررسی مفهوم برخی اسامی مانند نام پوسیو(Possu) که بین سده های چهارم و دوازدهم میلادی در اسناد چینی اشاره شده پرداخته و نظریاتی در خصوص این نام از محققان آورده که همه مفهوم آن را پارس، محلی در جنوب شرق آسیا و یا تجار و کشتی های حامل کالای ایرانی ها تعبیر کرده اند که به نظر نیاز است به طور دقیق تر و مفصل تر ارزیابی شود. دریایی در سال ۲۰۰۳ در مبحث تجارت و اقتصاد ساسانی به کوچ نشین های ایرانی در مالزی اشاره دارد.
تجارت به عنوان یکی از عوامل انتقال صنعت، فرهنگ، مذهب، هنر و غیره می باشد که در راستای مبادلات کالا انجام می گیرد و گاهی از روی تاثیرات و تاثرات می توان به تجارت بین دو سرزمین پی برد. از جمله تجارت ایران و جنوب شرق آسیا که نتیجه آن انتقال فرهنگ ها بوده است. ولی تجارت بین این دو منطقه و تاثیرات حاصل از آن در برخی زمینه ها ناشناخته مانده یا به زبانی دیگر علت برخی شباهت ها در این منطقه آسیا مشخص نشده است، که به نظر مطالعه آن ضروری می آید. در مورد پیشینه پژوهشی این موضوع در اغلب کتاب های تاریخ می توان در مبحث تجارت مطالبی را به خصوص در فاصله زمانی قرون سوم تا هفتم میلادی و یا در بخش تاریخ اسلام اشاراتی به ورود اسلام به این مناطق از طریق تجار یا حضور مسلمانان در این منطقه یافت. حتی مقالاتی وجود دارد که به صورت پراکنده به شاخه هایی از این مبحث پرداخته اند. ولی برخی محققان نظریاتی را در مورد تاثیرات و نقش تجارت در انتقال فرهنگ ها ارائه داده اند که جای بحث را باز کرده و ادامه، تکمیل و اثبات آن ها را می طلبد. بر همین اساس پژوهش حاضر قصد دارد علاوه بر جمع آوری نظریات پژوهشگران پیشین در این زمینه و ادامه و گسترش پژوهش آنها درباره سرزمین های این منطقه اسیا و تحلیل ناگفته ها و ابهامات این بحث به بررسی جامع تجارت این دو منطقه در همه شاخه های مربوطه و تاثیرات حاصل از آن در دوره های ذکر شده و قبل و بعد از آن پرداخته و دایره المعارفی از تجارت ایران و جنوب شرق آسیا و حتی با همین عنوان تهیه و تدوین کند. هدف از ارائه این تحقیق موارد زیر است؛ – شناخت فرهنگ بومی اقوام و حتی تمدن های کهن این منطقه اسیا – ریشه یابی و یافتن آمیختگی های فرهنگی و علت پذیرفتن تاثیرات حاصله – آشنایی روابط این دو منطقه آسیا که بسیار ناشناخته مانده است ضرورت تهیه این تحقیق در آن است که با تکمیل بحث تجارت و شناخت ارتباطات دو منطقه و نقش آن به عنوان یکی از عوامل انتقال تاثیرات در سایر زمینه ها، می تواند علاوه بر شناخت و معرفی هویت ها به مطالعات بسیاری ازعلوم نیز یاری رساند.Literature Review: برای جامع تر کردن بحث تجارت لازم است ان را از شاخه های مختلف بررسی کرد که آوردن پژوهش ها و نظریات محققان قبلی به پیشبرد تحقیق کمک خواهد کرد زیرا که تکمیل و گسترش آنها به پژوهش حاضر خط میدهد. برخی از نویسندگان در لابه لای مباحث تاریخی از تجارت و کالاهای تجاری به طور مختصر سخن به میان آورده اند که نیاز است بحثشان گسترش یابد. برای مثال؛ اسمیت در سال ۱۹۷۱اشاره دارد تجار، ادویه را از مراکز دادوستد آن جزایر به هندوستان می بردند. آنگاه از راه خشکی به وسیله‌ی کاروان‌ها به بازارهای خاور نزدیک و سپس اروپا منتقل می‌شد. گاه نیز کالاها را بدون آنکه از راه خشکی از طریق هندوستان حمل کنند، یکسره به بندرهای ایران یا عربستان حمل می کردند. Hall in 2010 ” kang Tai reported that the Yuezhi horses were continually being exported to Funan by Southeast Asia-based merchants and said that when he visited Funan he encountered a Persian Sogdian merchant with whom he explored the possibility of entering a horse importing partnership.” برخی از نویسندگان از دوره های تاریخی که تجارت بین این دو منطقه بوده سخن گفته اند که نیاز است بحثشان را گسترش داد. برای مثال؛ اسبوم در سال ۲۰۱۳ اشاره دارد که تجارت در دوره های اولیه تاریخ جنوب شرق آسیا با هند، چین، ایران و مناطق دورتر غرب انجام می شد. ویکس در سال ۱۹۹۲ عقیده دارد که متون چینی در قرن سوم میلادی به حضور دریایی ایرانیان در آب های جنوب شرق آسیا اشاره کرده اند. چاک راواتی در سال ۱۹۹۵ اشاره کرده که یک سفیر چینی در قرن سوم میلادی اطلاعاتی در مورد تجارت ویتنام با غرب آسیا داده است. کراچکوفسکی در سال ۲۰۰۰ معتقد است که دوره ساسانیان و پس از آن در قرون نخستین اسلامی مناسبات تجاری مسلمانان ایرانی تا بندر کانتون در چین برقرار بوده است و تجار مسلمان با مناطق شرق آسیا از جمله هند، چین و مجمع‌الجزایر مالایا ارتباط و رفت و آمد داشته اند. پاینده در سال ۱۹۸۶ می نویسد مسعودی از جغرافیدانان و مورخان قرن چهارم هجری (دهم میلادی) نیز به رفت و آمد دریانوردان ایران به این نواحی اشاره کرده و از کالاهای مورد توجه تجار در این جزایر سخن رانده است. دکتر اقتداری در سال ۲۰۰۷ به تجارت ایران و جنوب شرق آسیا در دوران قبل و پس از ساسانی اشاره کوتاهی کرده ولی از تاثیرات و نقش آن درانتقال فرهنگ سخنی نگفته است. ربانی در سال ۲۰۰۶ اشاره دارد که در قرن چهاردهم میلادی زمان حضور تجار ایرانی در آیودیا است. برخی از نویسندگان در لابه لای مباحث تاریخی از مسیرهای تجاری سخن به میان آورده اند که نیاز است را گسترش و تحلیل کرد. برای مثال؛رایین در سال۱۹۷۱ از پروفسور هادی اینگونه نقل می کند “که کشتی های پارسی تا چین می رفته است”. ربانی(۲۰۰۶) اشاره به اسنادی دال بر نقش مستقیم ایران در راه های آبی آسیای جنوب شرق بین قرون سوم تا هفتم میلادی دارد. برخی از نویسندگان در مباحث تاریخی خود از اثار یافته شده در نتیجه بازرگانی به طور مختصر سخن به میان آورده اند که نیاز است بحثشان مفصل تر ارائه شود. برای مثال؛ ولتر در زیر نویس کتاب خود در سال ۲۰۰۸ نوشته؛ مک کینون از پیدا شدن یک نکه سفال ایرانی در سایت کوتا سینا در شمال شرق سوماترا خبر داده است که یافتن دلیل پیدا شدن آن در این منطقه برای این تحقیق اهمیت دارد. محمدی فر در جزوه درسی خود در سال ۲۰۰۸ اشاره کرده که در سه محل در جنوب شرقی چین سکه های ساسانی یافت شده و دلیل آن را روابط تجاری دریایی ایران و این مناطق اسیا می داند و ستوده نژاد در سال ۲۰۰۴ به وجود آثار ساسانی از جمله سکه و سفال ساسانی در مناطقی از جنوب شرق آسیا اشاره کرده است که به بررسی مسیرهای تجاری و آثار یافته شده کمک خواهد کرد. او همچنین از محققانی است که در زمینه تاثیر ایران در فرهنگ شرق، جنوب و جنوب شرق آسیا نظریاتی داده و عقیده دارد که این موضوع جای بحث فراوانی دارد. او براساس شواهد عینی خود به تاثیر فرهنگ ایران در دوره ساسانی در فرهنگ، زبان و باورهای مردم ویتنام، تایلند و کامبوج در نتیجه بازرگانی پرداخته است، ولی در جای جای مباحث خود به وجود اسناد و متون قدیمی در باب تاثیرات ایرانیان در سایر زمینه ها و حتی صنایع در نتیجه بازرگانی و تجارت ایران در قبل و بعد ساسانی نیز فقط اشاره کرده که نیاز به گسترش و مطالعات بیشتر حتی در دیگر سرزمین های این منطقه آسیا دارد و تحقیق حاضر سعی بر تکمیل آنها دارد. برخی از نویسندگان از مکان های تجاری به طور مختصر سخن به میان آورده اند که برای یافتن محل های تجاری بین دو منطقه جای بحث را باز کرده اند. برای مثال؛ وایتهاوس نیز در سال ۱۹۷۶ به بررسی مفهوم برخی اسامی مانند نام پوسیو(Possu) که بین سده های چهارم و دوازدهم میلادی در اسناد چینی اشاره شده پرداخته و نظریاتی در خصوص این نام از محققان آورده که همه مفهوم آن را پارس، محلی در جنوب شرق آسیا و یا تجار و کشتی های حامل کالای ایرانی ها تعبیر کرده اند که به نظر نیاز است به طور دقیق تر و مفصل تر ارزیابی شود. دریایی در سال ۲۰۰۳ در مبحث تجارت و اقتصاد ساسانی به کوچ نشین های ایرانی در مالزی اشاره دارد.
Description
The importance of this research is that complete discussion trade and recognize of the relationships between these two regions and its role as one of the factors transmission influence in other fields, can addition introducing identities, helps studies other sciences.
