آیینهای سوگ و سُرور در منطقۀ سرکویرِ
- 5.0 (1 رای)
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
- : سیدحسن طباطبایی، محمد رضایی
- چاپ و سال / کشور: تابستان 1394
- تعداد صفحه : 28
توضیحات
یکی از زیباترین جنبههای ادبیات شفاهی ایران، نواها و سرودههای بومی و محلی است که اقوام و گویشوران مناطق گوناگون، در حین کار و یا در مراسم و مناسبتهای خاص زمزمه میکنند. این سرودهها در طول تاریخ همواره گرمابخش محافل و نقل رایج مراسم و گردهماییهای اقوام این سرزمین بوده است. برخی از این نواها –که ریشه در گذشتههای بسیار دور و فرهنگ کهن ایران باستان دارد- بنا به دلایل متعدد، ازجمله دورماندن از جوامع بزرگ و عدم ارتباط گستردۀ گویشوران آن با مناطق شهری، حتی تا زمان حاضر مغفول و پنهان مانده است. اشعار مرتبط با آیینهای سوگ و سُرور در فرهنگ عامیانۀ منطقۀ سرکویر (واقع در مرز جنوبی استان سمنان و در مجاورت حاشیۀ شمالی دشت کویر)، از این گونه است. این سرودهها مبتنی بر سنتهایی کهن است که از گذشتههای بسیار دور، همراه همیشگی مراسم عزا و عروسی مردم بوده و تا زمان حاضر نیز قوت و قدرت خود را حفظ کرده است.
در این نوشتار بر آنیم تا در کنار معرفی «سُرو» و «اُنگاره» بهعنوان دو نوای مخصوص مراسم عروسی و عزا و بیان ویژگیها، انواع و مشخصات آن، به تشریح جنبههای ادبی و مردمشناسی این سنت عامه بپردازیم و از خلال آن برخی ویژگیهای حاکم بر فرهنگ عامۀ گویشوران را تبیین و تحلیل نماییم.
در این نوشتار بر آنیم تا در کنار معرفی «سُرو» و «اُنگاره» بهعنوان دو نوای مخصوص مراسم عروسی و عزا و بیان ویژگیها، انواع و مشخصات آن، به تشریح جنبههای ادبی و مردمشناسی این سنت عامه بپردازیم و از خلال آن برخی ویژگیهای حاکم بر فرهنگ عامۀ گویشوران را تبیین و تحلیل نماییم.